Filmtip: The Most Unromantic Man in the World (2006)

Ontmoet David Lumby, de meest niet romantische man in de wereld. Een man die asocialer is dan de gehele Flodder familie bij elkaar. Zijn vrouw heeft het zwaar onder hem te lijden en dit is in deze 'documentaire' op de voorgrond genomen. Het bizarre gedrag van David zorgt veelal voor hilarische momenten en ook de wraakacties van zijn vrouw zorgen voor een glimlach. De regisseur/scenarist doet het tot halverwege de film erg goed, waardoor de kijker er echt van overtuigd raakt dat het een documentaire is. Hierna zit David toch echt teveel tegen, waardoor dit gevoel steeds meer afneemt en wanneer het einde aanbreekt is de geloofwaardigheidfactor echt tot 0 gedaald. Maar ook zonder de overtuiging dat het echt is, zijn de scheldtirades van ons goede vriend David nog erg goed te pruimen.

Cijfer: 7,2
Imdb:
http://www.imdb.com/title/tt0804506/

Track van de Week #5

Fat Joe ft. Lil' Wayne - Make It RainAangezien ik de laatste jaren geen hoge pet op heb van Fat Joe en al helemaal niet van Lil' Wayne, en ik ook producer Scott Storch steeds irritanter begin te vinden, heb ik al een tijd lang niet de moeite gevonden om Make It Rain een kans te geven. Gelukkig was daar de radio.. Op "the number 1 for hip hop and r&b" Hot97, draaiden ze deze plaat regelmatig en dat was dan ook een reden voor mij om vaak op deze zender in te schakelen, toen ik een week in New York was. Terwijl de Scott Storch beat dit keer wel dope is, verzorgt Lil' Wayne een heel erg dope refrein. Fat Joe geeft de track op zijn beurt een final touch met 3 dope verses. Nu ik weer thuis ben in het land waar de tracktitel regelmatig wordt gehonoreerd, heb ik de mp3 bemachtigd en ben ik uiteraard niet te beroerd om em met jullie te delen. "Better grab an umbrella!"

Download:http://rapidshare.com/files/1738938/Fat_Joe_ft._Lil__Wayne_-_Make_it_Rain_On__Em__Prod._by_Scott_Storch_.mp3.html

Week 42

Zo. Het is weer maandag, er zit weer een week voor de vorige week op. Ik weet bij god niet meer wat er allemaal in week 42 qua boeiende dingen is gebeurd, maar het was vast heel leuk, aangezien ik hier 2 lege Heineken kratten zie staan afkomstig uit de betreffende week :P

Terug.

Na een week passiviteit en een week NYC ben ik weer terug om mijn blog eindelijk weer eens te updaten. Dit zal ik doen met achterstallige tracks van de week, filmtips en een NYC-verslagje.

Einde mededeling :D

Week 41

Zo. Het is weer zaterdag, er zit weer een week op. In deze week is er weer veel gebeurd, laten we beginnen in de muziekwereld (lees= de hiphopwereld). Zo zijn er deze week veel albums verschenen. Het begon allemaal afgelopen zaterdag met Ali B, een album wat ik alle 12-jarigen aan kan raden. Deze week verscheen nog een album wat ik voor diezelfde groep ten zeerste wil aanraden en dat is die van P. Diddy, die ik evenals de nieuwe Xzibit nog niet een tweede maal heb durven luisteren. Dan is John Legends nieuwe album Once Again een milde troost. Alhoewel dit nieuwe album op geen enkel vlak kan tippen aan zijn debuut, valt er toch wel het 1 en ander leuks op te vinden. Het kwaliteitsverschil is volgens mij te danken aan het nagenoeg ontbreken van Kanye West. Ondertussen is ook de titelsong Kingdom Come van Jay-Z's nieuwe plaat uitgelekt, maar ik heb besloten te wachten op het hele album. Op voetbalgebied heeft Marco van Basten deze week alle monden gesnoerd EN ze weer geopend. Waar het Nederlands Elftal op het kletsnatte veld in Bulgarije nog de sterren van het veld speelden, met Wesley Sneijder en Robin van Persie voorop, was het spel een halve week later tegen Albanie grotendeels waardeloos. Gelukkig zijn de punten wel weer binnen, want daar gaat het natuurlijk om. Na al het internationale voetbal, is gister ook weer de gewone competitie verder gegaan met ADO Den Haag - FC Twente. Ik heb alleen de eerste helft gezien, waarin ADO een stuk beter was en verdiend op 1-0 voorkwam. Toen ik in de stad hoorde dat ADO in het Haagse kwartiertje op achterstand was gekomen (al de 6e keer in 7e wedstrijden dit seizoen overigens), voelde ik de bui al hangen. Toen ik een paar uur later een gozer in ADO-shirt vroeg of ADO verloren had, kreeg ik mijn bevestiging in een zin met maar liefst 8 keer het woord kanker. Toen ik duidelijk maakte dat ik het alleen maar even wilde vragen, kreeg ik wederom een zelfde soort zin naar mijn hoofd geslingerd. 100 meter verder kwam ik er met verbazing achter dat er 8 sprintende ADO-hooligans achter mij aan aan het sprinten waren. Zo te zien waren ze erg geoefend in het sprinten en ik denk niet dat dat komt omdat ze op een hardloopvereniging zitten. Gelukkig zat ik op mijn fiets en ben ik er zonder kleerscheuren vanaf gekomen na een fiets-manouvre a la Lance Armstrong. Een mooie afsluiting van de week lijkt mij zo..

Filmtip: 13 (Tzameti) (2005)

Sebastien werkt aan het huis van zijn werkgever, wanneer laatstgenoemde zelfmoord pleegt na het ontvangen van een mysterieuze brief. Met deze brief zou veel geld gemoeid zijn en Sebastien besluit de brief mee te nemen en de instructies op te volgen, wanneer hij hoort dat hij niet meer uitbetaald wordt voor zijn gedane werk. Al snel blijkt dat dit misschien niet de meest verstandige beslissing geweest is, wanneer hij in een sadistisch gokspel terecht komt. Een simpel doch effectief opzetje wat het sterkste gedeelte van de film inluidt. Meer vertellen over het verhaal zou het kijkplezier bederven, maar duidelijk is dat regisseur Gela Babluani een angstaanjagend sfeertje heeft neer kunnen zetten met het gebruik van intrigerende beelden, die in het zwart-wit extra indruk maken. Ook het nagenoeg ontbreken van muziek en in plaats daarvan het veelvuldige gebruik van stiltes die onderbroken worden door dingen als krakende stoelen komen de spanning ten goede. Ook de cast speelt erg sterk met voorop de hoofdrolspeler George Babluani die zijn angst overtuigend op de kijker weet over te brengen. Dat het einde iets minder sterk is dan de rest van de film neemt niet weg dat we hier te maken hebben met een overtuigend debuut van regisseur Gela Babluani.

Cijfer: 8,2
Imdb:
http://www.imdb.com/title/tt0475169/

Track van de Week #4

Youssef en Kamal - Katoenplukker

Op internet zijn ze al een behoorlijke tijd helden met tracks als Kermis en niet te vergeten de Geert Wilders diss, waarmee ze zelfs het NOS Journaal haalden. Hierop volgde de hilarische track Sorry Geert. Natuurlijk heb ik het over Youssef en Kamal, die uberhaupt al erg veel vijanden hebben getuige hun vele disses naar onder meer Hans Kazan, Yes-R en Rita Verdonk hebben er weer een nieuwe vijand bij. Nadat Negativ zich negatief over het befaamde duo uit had gelaten, was het wachten op de diss en die is in de vorm van Katoenplukker gekomen ook. Het duo is racistischer dan ooit met het veelzeggende refrein: "Jij bent een vieze oerang-oetang, kankeraap, geef je sjweepsjlagen, je bent een katoenplukker for life". Alhoewel het eigenlijk niet door de beugel kan, weet het duo het op een dusdanige, niet serieuse manier gedaan, waardoor er toch een brede glimlach op je gezicht verschijnt, net als bij al hun andere nummers. Ook is er voor het eerst een videoclip bij verschenen.

Download: http://www.soundclick.com/bands/pagemusic.cfm?bandID=425329
Videoclip: http://rapidshare.de/files/36443040/Youssef___Kamal_-_Katoenplukker.wmv.html

Muziekrecensie: Hi-Tek - Hi-Teknology2: The Chip

Na een succesvolle samenwerking met Talib Kweli wat resulteerde in het klassieke Reflection Eternal album in 2000, kwam producer/rapper Hi-Tek met zijn eerste solo-album Hi-Teknology in 2001. Dit gematigd ontvangen album heeft nu, 5 jaar later, zijn langverwachte opvolger gekregen, nadat Hi-Tek door platenmaatschappij-problemen dit tweede deel helemaal opnieuw heeft moeten maken.

Het eerste wat opvalt vergeleken met het eerste deel is dat Hi-Tek op deel 2 veel meer zelf rapt. Liet hij 5 jaar geleden nog het gros over aan rappers als Common, Talib Kweli en Slum Village, is hij nu veelvuldig te horen als rapper. Dat gaat hem niet altijd even goed af, maar gelukkig is hij niet dusdanig veel te horen dat dat het ten koste gaat van het album. Wie wel ten koste zijn van het album, zijn Ayak en vooral Dion. Laatstgenoemde zingt op maar liefst 5 van het 15-tracks tellende album en doet dat bij vlagen afgrijselijk. Alhoewel zijn rol op 2 van de 5 nummers dusdanig beperkt is en hij op Keep It Moving zijn stem wel goed weet te gebruiken, is zijn gezang op 1-800 Homocide (waarop The Game ook een, aan de tekst te horen gedateerde, verse spitt) en vooral Let It Go afgrijselijk te noemen. Op Let It Go doet ook Talib Kweli een couplet, maar je verdient wat mij betreft een pluim wanneer je het 2,5e minuut durende kattengejank van Dion kan aanhoren om vervolgens een coupletje Kweli te horen. De zangeres Ayak houdt het bij 1 track, met wederom Talib Kweli. Het door haar gezongen refrein is vrij aardig en de beat is heerlijk rustig, maar de uithalen van Ayak hadden zeker niet gehoeven. Een potentieel topnummer wordt hierdoor maar een middelmatige.

Het gros bestaat overigens uit middelmatige tracks. Gerenommeerde rappers als Xzibit en Busta Rhymes tonen bijvoorbeeld op achtereenvolgens Money Dont Make You Rich en March aan dat ze op hun retour zijn. Dan is Ghostface beter met zijn tijd meegegaan zonder aan kwaliteit in te boeten. Na eerder dit jaar het geweldige Fishscale album, komt hij weer met een, hem kenmerkende, soulfulle track genaamd Josephine. Zijn verhalende coupletten blijven boeien, ditmaal over 'a chick from the block named Courtney Cox'. Een ander dope nummer is de hommage aan de plek where it all started: New York. Jadakiss, Papoose, Talib Kweli en Raekwon eren hun stad op een bangende beat, welke om een onverklaarbare reden een dirty south beat is. Alhoewel de beat zeker dope is, is Where It Started eerder een messteek richting NYC dan een hommage geworden.

Echt geweldige nummers bevat Hi-Teknology2, evenals de voorganger, ook en het venijn zit em in de staart. Zo zijn de tracks So Tired (met Bun B, Pretty Ugly, Dion en Devin The Dude) en Music For Life (met Busta Rhymes, J Dilla, Nas, Common en Marsha van Floetry) absolute juweeltjes. Met een heerlijke productie en een geweldig Devin The Dude-refrein zijn zelfs de beperkte rappers in hun element op So Tired en droppen zij redelijk coupletten waarin hun uitzichtloze leven naar voren komt. "I'm tired, so tired, it's a shame the way I'm livin' this life but I keep livin it" zo luidt dan ook het refrein van Devin The Dude. Het tweede geweldige nummer van het album Music For Life volgt So Tired direct en is ook meteen de afsluiter van het album. Op een beat die al eerder aan Jin gegeven was, tonen doormiddel van raps Nas, Hi-Tek en Common hun liefde voor de muziek. Tussen deze 2 grootheden komen de tekortkomingen van Hi-Tek als rapper pijnlijk naar voren, maar de beat (met heerlijke fluit) en het mooie refrein maken veel, zo niet alles goed. Het is jammer dat Hi-Tek besloten heeft de verder verwaarloosbare telefoonberichten van J Dilla en Busta Rhymes aan de track heeft toegevoegd. Een instrumentale outro met de heerlijke fluit was een betere afsluiting van het album geweest.

Concluderend kan gezegd worden dat Hi-Tek in de 5 jaar die verlopen zijn sinds Hi-Teknologoy niet gek veel van niveau is veranderd. Als producer is hij nog steeds bij vlagen fenomenaal, maar als rapper matig. Ook weet hij niet altijd de juiste rappers op de goede beats te zetten, waardoor dit net als zijn debuutalbum een erg wisselvallig album geworden. Niettemin bevat Hi-Teknology 2: The Chip nog genoeg leuks om echt middelmaat te zijn.

Filmtip: Jarhead (2005)

Het gebrek van actie in de oorlogsfilm Jarhead is zowel de kracht als de zwakte van de film. Het gebrek van actie onderscheidt Jarhead van andere oorlogsfilms en laat de keerzijde van oorlogen zien. Waarin in de meeste oorlogsfilms de veldslagen op de voorgrond staan, zien we in Jarhead 2 uur lang de verveelde militairen, die bidden op actie, terwijl ze hun tijd in de leegte van de woestijnen verteren. Dit is prima uitgevoerd door de acteurs, maar soms worden de veelal vermakelijke scènes te langdradig, waardoor de verveeldheid soms ook lichtelijk overslaat op de kijker. Gelukkig wordt dit bij vlagen weggewerkt door de toch heersende spanning in de loop van de film.

Cijfer: 7,6
Imdb:
http://www.imdb.com/title/tt0418763/

Track van de Week #3

Jay-Z - Show Me What You Got

Na een mislukt pensioen, een mash-up album met Linkin Park, collabo's met o.a. Kanye West, Beyonce, Rick Ross en Lupe Fiasco is hij nu echt terug. Jay-Z, Jigga, J-Hova. Het comeback-album staat gepland voor 21 november aanstaande en zal Kingdom Come gaan heten, naar het gelijknamige comeback Superman-stripboek. De eerste single is nu al uit, Show Me What You Got. Een muzikale track geproduceerd door Just Blaze. Na 1 keer luisteren heb je misschien het gevoel van 'is dit het nou waar ik jarenlang op heb moeten wachten?' Maar na een aantal keer meer luisteren, hoor je hoe dope het is. Jay-Z bewijst dat hij het nog steeds heeft en menigeen zal rijkhalzend uitkijken naar het nieuwe album. Want we hebben het hier niet zomaar over een 1 of andere standaard rapper. Nee, het is de Jordan of Recordin'. HOV!

Download: http://www.megaupload.com/?d=PBRMER39

Week 40

Zo. Het is weer vrijdag, er zit weer een week op. Deze week is weer pijnlijk duidelijk geworden in wat voor een land we nou eigenlijk wonen. Dat gevoel had ik tenminste toen ik afgelopen woensdag doorweekt, inclusief soppende sokken, op school aankwam, terwijl ik daar nog een uur of 6 moest zitten stinken. Lekker is dat. Ander slecht nieuws is natuurlijk het plotselinge stoppen met rappen van neerlands dopeste MC Duvel. Ook bleek dat hij moslim geworden is, maar deze 2 feiten schijnen geen verband te hebben met elkaar. Binnenkort zullen de preciese redenen ongetwijfeld bekend worden. Tot dat luisteren we nog maar een keertje naar Aap-O-Theek. Ook iemand anders stopte deze week, alleen dan voor het Nederlands Elftal, Mark van Bommel voelde zich blijkbaar te goed om als 3e man voor zijn positie te fungeren en gaf er de brui aan. Om onduidelijke redenen was het Nederlandse volk het met hem eens en keerden zich tegen Marco van Basten. Toch raar dat dezelfde mensen 2 jaar lang geen negatief woord uit hun mond kregen over Marco. Weer iets wat het simpele schapengedrag van het volk duidelijk heeft gemaakt, een toppertje erbij soms? Er is ook ander (goed) nieuws. Zo is South Park na een maandenlange seizoenstop eindelijk weer begonnen.. en hoe. Alle die-hard gamers (in de volksmond gewoon nerds) werden gigantisch op de hak genomen in de aflevering "Make Love, Not Warcraft". In de aflevering ziet men hoe belangrijk de World... of Warcraft! wel niet is met gepast sarcasme. De 4 kinderen veranderen achter de computer langzaam in dikke puisterige nerds en Cartman's quote van de week is met stip:"Yeah Clyde, if you could go back in time to kill Hitler, would you do that? I personally would not do that because I think Hitler is awesome!" Ook de hiphopwereld heeft deze week niet stil gezeten. Eerst maar de nieuwe releases op een rij zetten. In het begin van de week lekte Lloyd Banks zijn 'Rotten Apple'. Het bleek inderdaad een rotte appel. Gelukkig kwam er deze week ook dope shit uit en dan doel ik op Hi-Tek's 'Hi-Teknology2'. Niet elk nummer is even goed geslaagd, maar er zitten een aantal erg sterke tracks tussen. Binnenkort meer over dit album. Op de valreep lekte ook nog Jay-Z's langverwachte comeback-track 'Show Me What You Got' (zie track van de week).

DuvelDuvel is niet meer.

That's right. DuvelDuvel is niet meer. Op http://www.duvelduvel.com/ verscheen het volgende bericht:

Tis leuk geweest! Tijd voor iets nieuws. Maken jullie er maar een speeltuin van. Platenduivels, onduku wannabe gangsters en spitsvondige stink biters. Die scene is zo infantiel hiero tzou werkelijk te lelijk zijn indien ik me er nog in zou begeven. Ik ben lusu. O N E L O V E. (Voor de oprechten)

De naar mijn mening dopeste MC uit ons land heeft er dus de brui aangegeven en dat is dood- en doodzonde. De reden waarom hij stopt vind ik persoonlijk vrij raar, want waarom zou je je door die kakamannetjes laten leiden? Na dit bericht ben ik nog benieuwder naar de op het Nederlands Film Festival verschenen film "Dutch Touch", waarin onder meer Duvel te zien is.

R.I.P. DuvelDuvel