Ken je dat?

dat je dan uit t raam aan t staren bent naar de wolken en de zon.. met een biertje in den hand en dan een diepe zucht slaakt, en dan zo.....hmmm.. ik denk..dat ik niet monogaam ben...ja...dat is een goede beslissing..dat word mijn beslissing van de week.. ik ben niet monogaam.... *neemt een slok bier*

KFC

Had je me een week geleden gevraagd wat mijn favoriete fastfoodketen is, dan zou ik overtuigend schreeuwen: DE K F C !! Zou je het me nu vragen, dan zou ik waarschijnlijk na even denken de McDonalds antwoorden. Een aantal jaren geleden was ik verheugd toen ik hoorde dat de Kentucky dan eindelijk ook naar Den Haag zou komen. Ik kende de zaak namelijk al van het filiaal in Rotterdam. Toen het filiaal aan het Spui in centrum Den Haag opende, ging ik dan ook regelmatig langs. De afgelopen anderhalf jaar ging ik 1 a 2 keer per week langs. Vooral voor de Hot Wings.. De kleine pittige kippenkluifjes waren hier niet aan te slepen. Ik weet nog dat ik in de begintijden ze zo ontzetten heet vond. De variant in Barcelona heb ik ook mogen eten: die bleken een stuk minder pittig zijn, ik dacht zelfs dat het geen hot wings waren, maar gewone kipstukken. Ware het niet dat de vekantievriend waarmee ik was moord en brand schreeuwde. Waarom dan ineens die ommezwaai? Dat kan ik je vertellen. Afgelopen vrijdag dacht ik weer voor het uitgaan nog even wat Hot Wings weg te kluiven, net zoals ik de dag ervoor gedaan had. Al snel bleek het bezoek veel minder plezierig te zijn als we hadden gedacht. We liepen naar boven om te gaan zitten en net terwijl ik aan mijn eerste Hot Wing begon te kluiven verscheen de eerste muis in mijn gezichtsveld. De 2e en de 3e volgden niet veel later. En als het aantal muizen de 10 gepasseerd is, dan ga je je toch wel afvragen hoe het er in de keuken toe zou gaan. Bij de 20e passant uit de muizenkolonie beginnen je Hot Wings er al een beetje als gefrituurde muizen uit te zien. Je begrijpt dat ik niet eens op het idee kwam om de resterende Hot Wings uit onze bucket van 18 op te eten. Het is te hopen dat ze het muizenprobleem snel opgelost hebben, anders hebben ze aan mij een klant minder. They know what to do with chikien, but do they know what to do with mice?

Siméon-Denis Poisson (1781-1840)

In 1781 kwam ons aller vriend Simeon ter aarde in het altijd gezellige, Franse dorp Pithiviers. Het plaatselijke orakel voorspelde op die dag zelf al een grote toekomst voor de jongeling, deze voorspelling zorgde ervoor dat alle inwoners spontaan de vlag uitstaken. Dit ontging de burgemeester destijds niet en hij organiseerde een feestdag, welke later uitgroeide tot de landelijke feestdag “Sept Juin”. Dat de voorspelling van het orakel geen leugen was, bleek een kleine 20 jaar later. Toen Simeon nog maar net 19 was, publiceerde de talentvolle jongen, die overigens zijn puberteit pas op zijn 26^e levensjaar doorliep, zijn eerste 2 gedenkschriften. Inhoudelijk konden deze 2 gedenkschriften herdacht worden als rotzooi en ze werden dan ook met een mooie boog door zijn toenmalige professor in de prullenmand gedeponeerd. Toch was niet alles in deze gedenkschriften even grote bagger. Dat bleek wel toen de aan het lager wal geraakte Drs. Wiedemeijer bij het afhalen van het vuilnis de scripties in zijn handen kreeg. Door de kringloop die de werken op dat punt doorgemaakt hadden was het grootste gedeelte al onleesbaar geworden. De laatste aantal pagina’s waren echter nog prima te lezen en hierin stond de revolutionaire kansverdeling, die later de Poisson-verdeling genoemd zou worden. Pas later bleek dat Poissons professor deze laatste aantal pagina’s niet eens onder ogen heeft gehad. De professor vond de eerste 730 pagina’s al van zo’n belachelijk niveau dat het nakijken van de resterende 326 pagina’s hem zinloos leek. Door deze gigantische misstap van de professor werd hij in zijn verder carrière verguisd en dat werd hem dan ook goed duidelijk gemaakt toen hij op het dorpsplein door de massaal uitgelopen jeugd werd bekogeld met eieren en tomaten. Na zijn ontslag werd Drs. Wiedemeijers reputatie in ere hersteld en kon hij een hoge functie in het gemeentehuis bekleden. Hij bedankte hier echter voor en besloot de persoonlijke mentor te worden van de inmiddels onsterfelijk gewaande Siméon-Denis Poisson. Dat Poisson toch niet onsterfelijk bleek te zijn, werd pijnlijk duidelijk in 1840, toen hij aan de kinkhoest overleed. Zijn werk leeft echter nog steeds voort in wiskundeboeken over de hele wereld.

Shenkie..

Stop ze in de koelkast dan! Ik kom hip als een konijn in de Jimmy Woo, Dus twee keer tjoeries, twee keer tfoe, je hele crew is een beetje moe. Nep komen, ik weet niet hoe. Shenkies zijn played out als Evisu.